Poppendinsdag: Hazel, Ulle en Bodile : De schelp deel 1
Een paar dagen later liep Hazel alleen op het strand.
Ze vond het heerlijk om alleen te zijn. Even haar hoofd leeg maken.
Plotseling zag ze iets. Wat zou het zijn?
Hazel keek met samengeknepen ogen. Ze kon het vanaf waar zij stond, het niet goed zien.
Hazel liep er naar toe. Naar de zee, want in het water lag iets. Hazel dacht wat het kon zijn terwijl ze naar de zee liep.
Een Zeeuwse mossel? Of een oester met een parel erin?
Hazel moest glimlachen bij het idee dat het een oester met een parel erin, kunnen zijn. Wat zouden de andere sprookjesbos bewoners jaloers zijn!
Vooral die prinses die altijd aan het opscheppen was, dat zij de mooiste sierraden van het hele bos heeft.
Hazel lachte hardop, de prinses heeft inderdaad de mooiste sierraden van het bos. Maar dat komt omdat de meeste bosbewoners dieren en heksen zijn. Hazel heeft nog nooit mevrouw Egel of mevrouw de Heks gezien met een ketting om.
En om eerlijk te zijn, Hazel houdt ook niet zo van sierraden. Haar eigen mooie roze strikje om haar nek en haar hartjesspeld bij haar oren, horen gewoon bij Hazel. Zo heeft Haakjuffie haar gemaakt.
Hazel keek even naar de hemel, waar Haakjuffie nu woont. Ze maakte een buiging en liep toen weer verder naar de zee.
Het geheimzinnige ding lag er nog steeds.
Hazel stak haar pootje in de zee. Brr, het zeewater is nog koud. Maar gelukkig had ze het geheimzinnige ding gepakt. Snel liep Hazel naar het strand, want ze kreeg natte pootjes!
Hazel was slim want ze had een handdoek mee genomen om haar pootjes af te drogen. En op de handdoek kon ze zitten.
Ik had gereageerd, want ik vind het een leuk geschreven verhaal. Maar ik zie de reactie niet terug, dus nog een keer
BeantwoordenVerwijderen