Made by Céline

Hazel was koffie aan het zetten in de keuken. Maar het koffiezet apparaat wilde geen koffie zetten. Hazel keek of ze het kon maken. Nee, het was echt stuk. Hazel werd boos, ze stampte heel hard op de grond. Plotseling stond er een fakir voor haar neus. Voor mij hulp bij alle rampen, hoef je slechts drie keer te stampen! Wat is jouw probleem? Heb jij ruzie met het koffiezet systeem? Hazel knikte, ja het koffiezet apparaat doet het niet meer. De fakir pakte zijn toverfluit, en speelde een mooie melodie. Opeens kwam er koffie uit het apparaat. Kijk lieve Hazel, hij doet het weer, Heb jij een kopje koffie voor deze oude heer? Nou dat had Hazel wel. Samen dronken ze een kopje koffie. Hazel wilde vragen of de Fakir, Ulle en Bodile wil ontmoeten. Lieve Hazel, ik moet er vandoor, het is drie keer stampen dat ik hoor. Iemand anders heeft mijn hulp nodig, ik ben hier overbodig. En zo was de fakir weer weg! De  Fakir van Sproo

Op mijn bureau in de hobby kamer staat deze fotolijst: Daarin staan meerdere oude foto's. Mijn zusje Maryse, die ook mijn blog leest, herkent ze vast wel. Het gaat vandaag over deze foto: Het meisje op de step. Hoe oud zou ze zijn geweest? Ik heb het nagevraagd: 6 jaar ongeveer,  ze wist het niet  precies.  Ik vind het een mooie foto. En ik bedenk mij iedere keer weer, Moeders zijn vroeger ook klein geweest... Neem ook een kijkje bij deze dames: Elisabeth Marjan Sandra Josephine Akkelien Toos Anita Loes Corrie zij hebben ook leuke uitwerkingen.

Zucht, wat een mooie tulp zegt Hazel. Bodile knikt en kijkt er naar. Ulle komt er bij zitten. Hij kijkt naar de tulp en trekt een lelijk gezicht. Hij houdt niet zo van tulpen. Van wie hebben jullie die gekregen? vraagt Ulle. Hazel en Bodile kijken elkaar aan, zouden zij het zeggen. Ulle wordt een beetje boos: vertel mij het maar! Het is van die man hé,  die knappe man met zijn hoed. Die de  Mol  is! Hazel en Bodile lachen. Nee, Ulle, het is niet van de  Mol  zegt Hazel. Bodile vertelt Ulle dat er een tulpen kwekerij in de buurt heel veel tulpen over had, die hij niet meer kan verkopen. De kweker besloot om deze tulpen weg te geven in de buurt. Dus toen Céline maandagmiddag thuis kwam, lag er een grote bos tulpen op de stoep. Ze heeft de bos in 2 vazen verdeeld. En 1 tulp hebben wij gekregen, lief he? Ulle knikt, dat is zeker lief. Een bosje tulpen had ze over, die gaf ze aan de BSO-medewerker.

Bij deze boek bladzijde kreeg ik kippenvel. Hier heeft Gretha het volgende geschreven:  Lieve Alie, Tot mijn groot verdriet is  dit het einde van je album, van een groot noodlot. Je bent wel dood,  maar nooit en nimmer zal ik jou vergeten, jij blijft steeds in mijn hart. Zoolang ik leef zal ik dat album bewaren. Rust zacht mijn  Lieveling is de wens van je innig  liefhebbende zuster Gretha 7 december 1945 Het komt uit dit boek: In memoriam Alida Lopes Dias 19 september 1929 11 juni 1943 Neem ook een kijkje bij deze dames: Elisabeth Marjan Sandra Josephine Akkelien Toos Anita Loes Corrie zij hebben ook leuke uitwerkingen.

Weet jij wie de Mol is? vraag Ulle aan Bodile. Bodile schud haar hoofd. Ze weet het echt niet. Het kan Nathan, Rob, Miljuschka of Buddy zijn, zegt Ulle. Hazel komt er bij zitten. Zij heeft Wie is de Mol nog nooit gezien. Wie denk jij, wie de Mol is? vraagt Ulle aan Hazel. Hazel zegt, ik weet ook niet wie de Mol is, maar ik weet wel waar de mol is. Ulle's ogen worden groot, waar is die Mol ! roept hij. Rustig, zegt Hazel, je hoeft alleen maar te kloppen op dit huisje. Ulle kijkt haar aan of ze gek geworden is. Kloppen op dit huisje? Hoe kan daar Nathan, Rob, Miljuschka of Buddy in zitten? Maar Ulle doet het toch. Hij klopt op het huisje. De deur gaat open en wie staat daar: de mol! Bodile moet heel hard lachen! Ja dat is ook een mol. Ulle kijkt eerst een beetje sip, hij had echt gedacht  dat Hazel het wist. Maar hij kan er ook om lachen, dit is de mooiste mol die Ulle kent. En op de vraag : Wie is de M

Elke dag een draadje, is een hemdsmouw in jaar. Zo zag mijn vergaarbak van oude draadjes eruit. Als ik hier elke dag 1 draadje zou opruimen, dan ben ik met Sint Juttemus nog lang niet klaar. Mijn moeders handen jeukten om dit uit elkaar  te halen. Samen gingen wij aan de slag. Wij werden scherp in de gaten gehouden door moeder overste: We gingen samen gezellig praten over ditjes en datjes. Naomi kwam ons ook helpen. Zo zag het eruit toen we op de helft waren: En dit is het eindresultaat: Ik ben erg blij mee. Zo kan ik zien wat ik heb. Bedankt Mama!

Hazel, Ulle en Bodile gaan vandaag koken. Ze hebben dit in de winkel gekocht: Wat wordt dit? vraagt Hazel aan Ulle. Ulle wrijft over zijn buikje, ' dit wordt heerlijke Goulash soep. Bodile zucht, zij heeft vandaag niet zo om te snijden. Hadden we niet beter een blik soep kunnen kopen? vraagt Bodile Nee, schud Ulle, vers gemaakte soep is lekkerder! Kom, aan de slag, vele handen en vleugels maken licht werk! Na een tijdje hadden de vriendjes de groenten gesneden. Ulle gooide de ui, knoflook, winterpeen en bleekselderij in de pan. Eventjes bakken en toen de rest. De soep staat te pruttelen. Hmmm het ruikt lekker zegt Ulle Bodile en Hazel knikken. Zij zijn benieuwd hoe de testpanel de soep vindt. Maar eerst nemen zij zelf een kopje soep. Heerlijk! En dan nu nog de uitslag van het testpanel ( Naomi )