Eindelijk naar de kringloopwinkel.

Elke dag als ik met de bus naar werk en huis ga, passeer ik deze kringloop winkel:

Vanmiddag had ik zin en tijd om deze winkel van binnen te kijken.
Ik vond de winkel best wel groot, had hem kleiner verwacht.
Nu is mijn hobby, borduren en een beetje met stof spelen, dus ging ik daar op zoek.

Terwijl ik aan het rondneuzen was, hoorde ik een stemmetje: Ik wil een bed!
Ik keek om me heen, maar ik zag niemand. Ik haalde mijn schouders op en ging weer verder struinen.
Weer hoorde ik: Ik wil een bed!. Dit keer hoorde ik het vanuit mijn tas komen. Ik keek in mijn tas en zag Hazel! Ze was stiekem vanochtend in mijn tas gekropen. 

Hazel zei: Ik wil een eigen bed. Met een kussentje en een deken. Want het is koud, het is winter. Ik vroeg aan Hazel of ze het niet fijn vond bij mij in bed. Ja wel zei Hazel, maar een eigen bed is toch fijner.
Ik zuchtte, maar ging op zoek naar een geschikt bed voor Hazel. Opeens zei Hazel: Stop! Dat is hem!
Ik keek naar wat Hazel aanwees, het is geen bed maar een mandje. Ik schudde met mijn hoofd, dat kan toch niet  Hazel? Ja zei Hazel, ik pas er mooi in. 
Ik nam het mandje mee. 
Kijk eens wat we hebben mee genomen:

Haze leunt tegen het mandje, bij haar pootjes ligt een klein gordijntje met Egyptische motieven, daarboven ligt een stuk witte stof met streepjes, daarnaast een paarse stof en daaronder blauw met witte stof

close-up van de laatste stofjes

Kijk zegt Hazel, ik pas er makkelijk in 

Oh wat kan ik heerlijk slapen hier in!

Zo nu weten jullie wat me te doen staat! Ik ga proberen een kussentje en een dekentje te maken voor Hazel. En ze wil het liefst al vanavond in haar bedje slapen.... Ik zal kijken wat ik kan doen voor haar.... Kleine Diva....