Het grote kerstverhaal deel 3: Hazel

Hazel werd wakker, ze keek om zich heen. Ze zag dat de bedden van Ulle en Bodile leeg waren. Zouden die al wakker zijn? Hazel stapte uit bed, ze keek in de kamer, geen Ulle of Bodile. 

In de keuken zag ze ook niemand, ze zag alleen ontbijtspullen. Hazel maakte een ontbijtje klaar. 

Terwijl ze at, bedacht ze waar Bodile en Ulle waren.

Opeens zag Hazel op de kalender dat het vandaag 24 december is! Kerstavond. En bij Kerstmis hoort lekker eten, vind Hazel. Lekker maar eenvoudig, daar houden ze alle drie van.

Hazel zette een kopje thee en maakte het Kerst menu:

• Kerstavond: Ragout in pasteibakjes met patat en een salade
• 1e Kerstdag: , Stoofvlees, stoofperen, puree en spruitjes
• 2e Kerstdag:  Groentesoep met stokbrood en tosti's.

Hazel keek in de kastjes en in de koelkast wat ze nog had staan. Ze maakte een boodschappenlijstje.

Hazel trok haar warme winterjas aan en nam de boodschappentas mee. De boodschappentas heeft wieltjes zodat Hazel straks de volle tas niet hoefde te tillen.

Hazel kwam bij de supermarkt in het bos. Deze staat iets verder dan de winkel. In de winkel zijn kado-artikelen te koop, of nu met kerst, kerststukjes en andere kerstversieringen.

Hazel kijkt als ze langs de winkel loopt altijd even door het raam, ze heeft niet zo veel vrienden om een kado te kopen. Alleen Ulle en Bodile,  ze geeft hun altijd een zelfgemaakt kado en een verse gebakken appeltaart.

Het was druk bij de supermarkt. Hazel keek op haar lijstje, ze pakte een winkelwagen en ging naar binnen. 

In de supermarkt liepen ze door elkaar, sprookjesbewoners en de dieren. Iedereen was eten aan het kopen, allemaal voor de Kerstdagen.

Hazel zag een prinses rennen op haar hoge hakken naar de vleeswaren afdeling.

Nee! hoorde Hazel heel hard. Het was mevrouw Eekhoorn van 3 bomen verder die het tegen haar zoontje had. Hij wilde kerstkransjes in de wagen stoppen.

Hazel zuchte, waarom was zij ook al weer boodschappen gaan doen? Oja, het is kerstavond, ze wilde iets lekker op tafel zetten.

Hazel zocht naar de pasteibakjes, ze vindt een bakje in de vorm van kerstbomen. Ze pakte het pakje op, en keek er naar. Ze schudde haar hoofd, nee geen kerstboom, gewone zijn goed. Hazel legde het pakje met kerstbomen-pasteibakje weer terug. Roef, daar pakte een heks het bakje. Mooi zei ze die is voor mij!

De gewone pasteibakjes waren genoeg aanwezig. Ook de champignon ragout.

Hazel zocht naar haar andere boodschappen, spruitjes, stokbrood, ham, kaas, kruidnagels, rozijnen en melk. 

Ze verbaasde wat er in de mandjes en wagens van de bosbewoners lagen: kerstkransjes, kerstklokken van chocolade en nog veel meer.

Ze schudde haar hoofd, Hazel hield van eenvoud en gezelligheid.

Bij de kassa stond een lange rij. Hazel vond het niet erg om te wachten. 

Toen ze aan de beurt was, zei ze vriendelijk goedemiddag tegen de caissière. Hazel zocht naar haar portemonnee. Waar had ze die gestopt? In deze zak van haar winterjas, of in de binnenzak?

Hazel werd er bang van. Had ze hem wel meegenomen?

Achter haar begon het gemopper: wat duurt lang? Die caissière is traag. Oh nee heeft zo'n stomme haas haar portemonnee vergeten! 

Hé, schiet eens op haasje, ik heb geen uren tijd! riep een heks naar Hazel.

Hazel werd er nerveus van, al die boze mensen. Ze was haar portemonnee vergeten, die lag in haar andere tas.

Opeens staat de supermarkt manager bij haar. Kan ik u helpen, mevrouw, vroeg hij.

Hazel vertelde hem dat ze haar portemonnee is vergeten thuis.

De manager stelde voor om te bellen naar huis.

Hazel vond dat een goed idee, ze kende het telefoonnummer van Ulle uit haar hoofd.

De telefoon ging over. Hazel hoorde Ulle's stem: Hallo met Ulle de Uil.